-
1 bieda|k
m (N pl biedacy a. biedaki) 1. (cierpiący biedę) poor man- dzielnica biedaków the poor district2. (człowiek nieszczęśliwy) poor man a. devil; (zwierzę) poor thingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bieda|k
См. также в других словарях:
biedak — m III, DB. a, N. biedakkiem; lm M. ci biedakacy, te i, DB. ów 1. «człowiek biedny, cierpiący biedę; nędzarz» Dzielnica biedaków. 2. «człowiek nieszczęśliwy, wzbudzający współczucie» Biedak, jest ciężko chory … Słownik języka polskiego
